ต้องสุบรรณเทวานาคี ดั่งพิษอสุนีไม่ทนได้
ล้มฟาดกลาดเกลื่อนลงทันใด บรรลัยไม่ทันพริบตา
ฯ ๒คำ ฯ โอด
เมื่อนั้น หัสนัยน์เจ้าตรัยตรึงศา
เห็นนนทกนั้นทำฤทธา ชี้หมู่เทวาวายปราณ
ตกใจตะลึกรำพึงคิด ใครประสิทธ์ให้มันมาสังหาร
คิดแล้วเข้าเฝ้าพระทรงญาณ ยังพิมานทิพรัตน์รูจี
ฯ ๔คำ ฯ เสมอ
แปล(ถอดคำประพันธ์)
เมื่อนนทกถูกเทวดาหยอกล้อเช่นเคย ก็สุดที่จะอดกลั้น จึงใช้นิ้วเพชรสังหารเหล่าเทวดาไปเป็นจำนวนมาก
เมื่อนั้นพระอินทร์จึงนำความไปทูล พระอิศวร พระอิศวรจึงขอให้พระนารายณ์ไปปราบนนทก